Bienvenido a mi pequeño espacio, sólo pretendo compartir contigo mis canciones y otras cosas que voy recopilando de otros sitios y que me gustan especialmente. Espero pases un rato agradable. Un saludo. Margot.
lunes, 30 de enero de 2012
Mirar lo que no se ve: DOMINGOS LITERARIOS
Mirar lo que no se ve: DOMINGOS LITERARIOS: NO AL AYER Aunque la desesperación me lleve tras tus pasos tengo que decirte, no. Aunque el vacío quiera entregarme en tu regazo Tengo q...
martes, 24 de enero de 2012
sábado, 21 de enero de 2012
Mirar lo que no se ve: LA PALABRA NO DICHA
Mirar lo que no se ve: LA PALABRA NO DICHA: A veces uno tiene tanto que decir que las palabras se agolpan en la mente y se enredan en la lengua. Salen todas en tropel, encadenadas sin ...
domingo, 15 de enero de 2012
Mirar lo que no se ve: LOS ZAPATOS DEL OTRO
Mirar lo que no se ve: LOS ZAPATOS DEL OTRO: El sufrimiento forma parte de la experiencia humana. Las personas se dañan unas a otras: dañamos a otros y otros nos dañan. Saber esto es co...
Mirar lo que no se ve: CARICIAS SIN CONTACTO
Mirar lo que no se ve: CARICIAS SIN CONTACTO: Podemos acariciar y ser acariciados de muchas formas pero solo algunas de ellas conseguimos ofrecerlas a todos en cualquier momento. Son g...
viernes, 13 de enero de 2012
miércoles, 11 de enero de 2012
martes, 10 de enero de 2012
El amor de mi vida - Pablo Milanés
Te negare tres veces antes de que llegue el alba
Me fundiré en la noche donde me aguarda la nada
Me perderé en la angustia de buscarme y no encontrarme
Te encontrare en la luz que se me esconde tras el alma
Desangrare caminos sin salidas como muros
Recorreré los cuerpos desolados sin futuro
Destruiré los mitos que he formado uno a uno
Y pensare en tu amor, este amor nuestro vivo y puro
Te veo sonreír sin lamentarte de una herida
Cuando me vi partir pensé que no tendrías vida
Que gloria te toco que ángel de amor que ha renacido
Que milagro se dio cuando el amor volvió a mi nido
Que puedo hacer quiero saber que me atormenta en mi interior
Si es el dolor que empieza a ser miedo a perder lo que se amo…
Te veo sonreír sin lamentarte de una herida
Cuando me vi partir pensé que no tendrías vida
Que gloria te toco que ángel de amor que ha renacido
Que milagro se dio cuando el amor volvió a mi nido
Que puedo hacer quiero saber que me atormenta en mi interior
Si es el dolor que empieza a ser miedo a perder lo que se amo…
Nara na na na
Sera que eres el amor de mi vida.
Les cartes d'amor-Roberto Vecchioni
Les cartes d'amor
Fernando Pessoa va desar les ulleres
i es va adormir,
i els qui escrivien per ell
van deixar-lo sol,
finalment sol…
I així la pluja obliqua de Lisboa
el va abandonar
i finalment va parar
de fingir als fulls,
de fer mal als fulls.
I va parar d'emmascarar-se
darrere de tants noms,
oblidant Ofèlia
per buscar un sentit que no hi es
i al final demanar-li:
"Excusa'm, si t’he de deixar anar de les mans,
però jo només havia d'escriure, escriure
i escriure tan sols de mi…"
I les cartes d'amor.
les cartes d'amor
sovint només fan riure.
Les cartes d'amor
no serien d'amor
si es ens fessin riure.
També jo, fa temps,
escrivia cartes d'amor.
També jo feia riure.
Quan són plenes d'amor
certes cartes d'amor
per força ens fan somriure.
I va construir
un univers delirant sense amor
on totes les coses
estan cansades d'existir
per un profundíssim dolor.
I va oblidar que el misteri dels estels
no pertany a l’home
i es va enfonsar en la pena
d'aquell brillar inútil,
d'aquell brillar llunyà…
I va entendre tard
que en aquella aroma de tabaqueria
hi havia mes vida
que en tota la seva poesia
que, en lloc de continuar turmentant-se
amb un món absurd,
només li calia tocar el cos d’una dona
o respondre a un esguard…
I escriure d’amor
i escriure d’amor,
encara que ens faci riure,
encara que quan la miris,
encara que quan la perdis
només et quedi escriure.
I no tenir cap por
I no tenir mai por
de sentir-nos ridículs.
Només aquell que no n'ha escrit,
que no ha escrit cartes d 'amor
fa realment somriure.
Les cartes d'amor,
les cartes d'amor,
d'un amor invisible.
Les cartes d'amor
que havia començat
potser sense saber-ho.
Les cartes d'amor
que havia imaginat
mai no em feien riure.
Tant de bo ara pogués,
si encara tingués temps,
tornar-ne a escriure…
lunes, 9 de enero de 2012
sábado, 7 de enero de 2012
viernes, 6 de enero de 2012
jueves, 5 de enero de 2012
Arcano XV: Conferencia Magistral de Alejandro Jodorowsky en l...
Arcano XV: Conferencia Magistral de Alejandro Jodorowsky en l...: Conferencia Magistral de Alejandro Jodorowsky en la Universidad de las Américas Puebla
Per no morir - Pablo Milanés - Joan Isaac
Per no morir
(Pablo Milanés)
Versió en català de Joan Isaac al seu disc "Joies Robades"
Recordo que et deia
que abans d'arriscar-nos
havíem de pensar-ho molt bé,
que a la nostra aventura
potser li faltava la brisa que dóna el plaer,
que no bastava que m’entenguessis
i que tu morissis per mi,
que no bastava que els meus naufragis
trobessin refugi al teu pit.
I ara, ja he veus, al cap dels anys ens ha arribat
puntual i implacable,
la profunda distancia
que intueixo en mirar-te.
I, encara que es molt difícil,
t'ho he de dir:
reconec que esperava
que el temps dictaria
un punt i final un matí.
I si això no arribava,
jugaria com sempre
per tal de fer-te feliç.
I en el plor i la tristesa
pensa en els anys
que encara tens per no morir,
que jo també pateixo
perquè el dolor que sento
a penes el puc advertir.
Hem d'intentar
conquerir amb molt d'afany
tot el temps que hem perdut
esgotats i vençuts,
ignorants i allunyats
d’això que en diuen amor.
Per no morir,
per no morir.
miércoles, 4 de enero de 2012
martes, 3 de enero de 2012
lunes, 2 de enero de 2012
Suscribirse a:
Entradas (Atom)